Brief aan Eric, Nicolas, Fernand en Alexandre.

Beste Eric, Nicolas, Fernand en Alexandre,

Excuseer dat ik u direct met uw voornaam aanspreek, maar hoewel ik u (nog) niet persoonlijk ken, voel ik met u toch een zekere verbondenheid. Wij zijn namelijk allen Belg, maar misschien de ene net iets fierder dan de andere.

Deze week heeft het zakenblad Forbes naar jaarlijkse gewoonte zijn lijst van miljardairs bekend gemaakt, en nooit eerder stonden er zoveel Belgen in de lijst. En in het lijstje der Belgen, staan jullie op de eerste vier plaatsen. Eric met een geschat vermogen van 7,9 miljard euro, Nicolas met 3,7 miljard euro en Fernand net als Alexandre met 3,1 miljard euro. En dat verdient tonnen respect. De bedrijven die u of uw familie hebben opgebouwd mogen meer dan gezien worden. Tiense Suiker, D’Ieteren Group, Katoen Natie en AB Inbev, het zijn allen pareltjes van Belgisch ondernemerschap met een grote internationale uitstraling. Nogmaals chapeau daarvoor.

Maar wat opvalt, is dat u ondertussen niet meer in België woont. Eric woont in Monaco, Nicolas en Alexandre in Zwitserland en Fernand in het Britse graafschap Kent. En ik zou u zo graag de vraag willen stellen waarom u België de rug hebt toegekeerd? Akkoord de Monegaskische kust is iets blauwer dan de grijze Noordzee, de Zwitserse bergen zijn net iets indrukwekkender dan Baraque de Fraiture of de Kemmelberg en de weidse velden in Kent zijn effectief weidser dan de dichtbebouwde polders, maar toch. Die vraag waarom u niet meer bij ons woont, blijft mij maar bezig houden.

Is het in België dan zo slecht? Op fiscaal vlak kunnen we het zeker beter doen, dat is waar, maar voor mensen van uw kaliber moet dat toch ook wat genuanceerd worden. De belastingdruk op arbeid is veel te hoog, maar dat is dan toch vooral een probleem van de vele werknemers die voor uw bedrijven werken. Voor mensen die kunnen leven van hun kapitaal is dat toch wat anders. De dividendbelasting is geen 50% maar 30% en we hebben nog steeds geen meerwaardebelasting op aandelen in ons land. Zeker wat dat laatste aspect betreft, is België een fiscale oase in de Europese Unie. Het is zelfs de reden waarom heel wat vermogende Nederlanders en Fransen zich in België zijn komen vestigen, en dus de omgekeerde beweging hebben gemaakt. En inderdaad we hebben ook nog successierechten in dit land, maar die kunnen toch makkelijk omzeild worden met een beetje successieplanning.

Fiscaliteit kan mijns inziens dan toch niet echt de reden zijn hoop ik, of heb ik het verkeerd voor? Bovendien zorgt onze hoge belastingdruk voor de brandstof van onze verzorgingsstaat, en die heeft toch al zijn diensten bewezen. Studeren in België wordt bijna volledig door de overheid gesubsidieerd, en dat kan toch tellen qua sociale mobiliteit. Maar dat niet alleen. Door dit systeem kunnen we als maatschappij ook zeer goed opgeleide mensen afleveren voor de arbeidsmarkt en voor uw bedrijven, en dat verdient toch ook respect. En er is natuurlijk ook nog onze gezondheidszorg. Wie ziek wordt in België, zit in zekere zin toch in een soort – en excuseer mij voor het woord - luxepositie. Als de werknemers van uw bedrijven ziek worden, hoeven zij zich in principe toch niet de vraag te stellen of zij hun operatie wel zullen kunnen betalen, en daarna kunnen zij met financiële steun van de overheid thuis recupereren. Dat is toch ook veel waard, maar wel het gevolg van ons verzorgingsmodel. En ook als u niet tevreden bent van bepaalde werknemers in uw bedrijven en die moet ontslaan, hoeft u zich voor de rest geen zorgen te maken over deze mensen. Dat doet de overheid dan wel.

Dus ja, ik begrijp het eigenlijk allemaal niet zo goed waarom u ons land de rug hebt toegekeerd. En ik vind dit bijzonder jammer. Door de manier waarop u bedrijven hebt opgebouwd of uitgebouwd bent u een grote inspiratiebron. U bent een voorbeeld voor tal van mensen die stappen willen zeten in de ondernemerswereld. Maar door België te verlaten geeft u eigenlijk ook het signaal dat anderen dat beter ook zouden doen. En dat is jammer. Ons land heeft net mensen zoals u nodig, en wat mij betreft moeten we mensen zoals u koesteren. U bent ook in de mogelijkheid om te wegen op het beleid en om bij de politiek hervormingen af te dwingen, maar dat kan natuurlijk alleen als u zich ook als “Belg” manifesteert.

Weet u wat, ik kan het maar vragen, kom gewoon terug en blijf in ons eigen koude maar gezellige kikkerlandje jonge ondernemers inspireren en pleiten voor een betere en efficiëntere samenleving. U kan er alleen maar nog meer respect voor krijgen.

Warme groeten,

MM

Mots clés

Articles recommandés

De rijkentaks. Tussen droom en daad.