Wetsontwerp onbetaalde facturen

7 décembre 2019 à 09:36

Volgens SOCREM zal Het voorstel dat nu ter tafel ligt een averechts effect hebben op de situatie en geen oplossing bieden voor de kern van het probleem.

Hoewel de poging van de Kamercommissie nobel is om de schuldoverlast voor de consument te beperken, lijkt het erop dat exact het omgekeerde gaat gebeuren, en nog sneller en meer dan vroeger: meer dossiers naar de rechtbank met een disproportionele toename van kosten in fase van gerechtelijke invordering. Is het onwetendheid? Hybris? Politieke profileringsdrang? Of een mix van alles? Het valt niet te begrijpen.

U leest het goed: met de huidige voorstellen riskeert de schuldoverlast nog veel sneller toe te nemen dan tot nu toe het geval is geweest.

In essentie zijn hiervoor 2 redenen:

Met deze voorstellen, die enkel via de pers tot bij ons zijn geraakt, lijkt het erop dat de minnelijke invordering gewoon moeilijker wordt gemaakt en misschien wel economisch gezien onmogelijk voor de kleine vorderingen;
Er wordt met geen woord gerept over een aanpak van de feitelijke oorzaak van de schuldoverlast, namelijk de disproportionele toename van de schuld voor de consument in fase van gerechtelijke invordering. Anders gezegd, er wordt helemaal niks gedaan daar waar het de consument het meeste pijn doet.

Het is des te meer opmerkelijk want uitgerekend gisteren is het rapport van de hoorzitting gepubliceerd waarin de dames en heren politici vanuit de diverse experten input krijgen. Dit doet de wenkbrauwen fronsen als je daarin effectief kan lezen waar de feitelijke problematiek zit. Wat al evenzeer opmerkelijk is: de inkt is nog niet droog van de Kamercommissie, het verslag is nog niet geschreven en de media worden gevoed. Met welk doel?

En alweer kwam het hardnekkige voorbeeld van een factuur van 100€ die 1.000€ wordt als toonbeeld van wat er fout is. Maar alweer is de politicus van dienst - die toch enige expertise zou moeten hebben ondertussen - ‘vergeten’ vermelden dat een dergelijke situatie enkel kan bestaan in fase van gerechtelijke invordering. Het is bijna intellectueel oneerlijk en leugenachtig te noemen na alle demagogische berichtgeving omtrent de minnelijke invordering van onbetaalde consumentenvorderingen.

Vanuit Socrem zullen we wachten om over de grond van het ontwerp te oordelen maar we kunnen toch moeilijk niet reageren want:

Het manifeste gebrek aan oplossing voor de buitensporige kosten in fase van gerechtelijk invordering is duidelijk een teken dat de hoorzitting een formaliteit is geweest om toch eigengereid zonder de input van de experts snel een wetgeving samen te schieten. De uitkomst is gebaseerd op een omelet van wetsvoorstellen van SPA, CD&V en PS maar is daarom geen goede zaak.
Er werd evenmin rekening gehouden met de economische impact van deze maatregelen voor de schuldeisers in het algemeen, of bepaalde sectoren. Zoals bv. het verplicht uitreiken van een factuur binnen de 7 dagen. We zien dit de ziekenhuizen nog niet doen.... . En waar zijn de voorvechters van de KMO’s gebleven die tijdens de hoorzitting toch hun bedenkingen hadden tijdens het vragenuurtje?

Het moet nog duidelijk worden wat dit betekent voor bedrijven met vele kleine vorderingen.... . Een minnelijke invordering zou zomaar onbetaalbaar kunnen worden. Met zijn allen naar de rechtbank dan maar?

Het is op zich niet verkeerd dat er normerend wordt opgetreden, wel integendeel, maar zoals diverse experts hebben bepleit, dit vraagt een integrale aanpak en dat ontbreekt vandaag absoluut.

Hoe gaan de politici nu uitleggen dat er veel meer vorderingen gerechtelijk zullen worden geïnd? En waarom hebben ze dit niet gewoon meegenomen in hun acties? Ja, de Kamercommissie Economie is wellicht niet bevoegd voor Justitie maar dat is een kwestie van overleg, toch? En het uitbreiden van de activiteiten om minnelijke invordering als preferente oplossing naar voren te brengen, daar is gewoon niks van te zien.

En waar is de voorbeeldrol van de overheid? Nochtans onderkend door alle experts....

Sociaal verantwoord invorderen for dummies

Het is werkelijk intriest dat de helden van dit ontwerp de grondslag hebben gelegd voor een incrementele toename van het aantal gerechtelijke invorderingen omdat de minnelijke invordering economisch gezien niet meer haalbaar zal zijn. Enkel nog de procedure onbetwiste vorderingen invoeren als exponent en we gaan naar nooit geziene recordhoogtes inzake schuldoverlast en kosten voor de consument. Is dat dan het business model en de feitelijke sociale insteek die we mogen verwachten van grondleggers van dit ontwerp?

Voor de opdrachtgevers is de impact fenomenaal maar dat is een factuur die niet zomaar zonder gevolg zal blijven.

Vanuit Socrem kunnen we alleen maar oproepen om de politici in de plenaire zitting inzicht te brengen in de perverse effecten van een eenzijdige wetgeving op minnelijke invordering. Zonder het evenwicht te borgen aan de kant van de gerechtelijke invordering zal de weegschaal alleen maar doorslaan naar de schuldoverlast. Als stakeholder heeft u er alle belang bij om nu actie te ondernemen en te gaan wegen op de politieke beleidsmakers die deze wet gaan stemmen binnenkort.

No time to waste.

Alvorens we de tekst zwart op wit te zien krijgen lazen we alvast het volgende:

Facturen op te maken door bedrijven binnen de 7 dagen na levering/einde prestatie
Betalingstermijn B2C facturen: 20 dagen
Na 20 dagen: eerste kosteloze herinnering
Tweede herinnering na 30 dagen (of 10 dagen na eerste herinnering) mét mogelijkheid tot aanrekening van
kosten
Slechts 1 bijkomende geplafonneerde kost (dus niet schadebeding + intresten + administratiekosten) te
factureren die de werkelijke kost niet overschrijd en max. 10% van de hoofdsom voor hoofdsommen tot €
5.000,00, met max. € 40,00 voor hoofdsommen tot € 400,00.
Bijkomende kosten on hold i.g.v. aanvraag afbetaalplan, budgetbegeleiding OCMW/CAW of aanvraag tot
schuldbemiddeling.
GDW + ADV onder toezicht van FOD Economie cf. incassokantoren.
Nieuwe richtlijnen bij huisbezoeken (minnelijke fase bevestigen + verplicht info verschaffen inzake
schuldbemiddeling als schuldenaar aangeeft dat hij betalingsmoeilijkheden heeft).
Indien goedgekeurd in plenaire van kracht in voorjaar 2020.