Wanneer het buiten zeer warm wordt, kan dit onaangename gevolgen hebben op de werkplek. Om de impact voor de werknemers te beperken, moet de werkgever een aantal maatregelen nemen.
> Wat houden die precies in?
> Wanneer moet de werkgever overgaan tot deze maatregelen?
> En hoe zit het dan met telewerkers?
Catherine Mairy, Legal Expert bij Partena Professional, legt uit hoe dat juist zit.
De werkgever moet bepaalde maatregelen nemen zodra de actiewaarden voor blootstelling aan hitte zijn overschreden. Deze actiewaarden voor blootstelling aan hitte worden bepaald op basis van de WBGT-index ("Wet bulb globe temperature") in functie van de fysieke werkbelasting:
De waarde van de WBGT-index kan rechtstreeks gemeten worden of kan berekend worden op basis van de waarden van volgende klimatologische parameters: luchttemperatuur, luchtvochtigheid, luchtstroomsnelheid en thermische straling.
De werkgever moet in dit geval een aantal maatregelen nemen:
Indien de waarden na deze termijn ondanks de genomen maatregelen nog steeds worden overschreden, moet de werkgever een arbeidsstelsel invoeren waar aanwezigheid op de werkpost wordt afgewisseld met rusttijd.
"Diensten voor preventie en bescherming op het werk ondersteunen werkgevers bij het implementeren van dit soort maatregelen", zegt Catherine Mairy.
"Ja, telewerk kan een alternatief zijn als de functie van de werknemer zich daartoe leent. Het spreekt evenwel voor zich dat een arbeider die aan een productielijn werkt, zelfs als het erg warm is, niet zal kunnen telewerken. Zijn werkgever zal dus verplicht zijn om de hierboven beschreven maatregelen toe te passen," benadrukt Catherine Mairy.
"In principe zijn dezelfde maatregelen van toepassing op telewerkers. In de praktijk is dit echter niet zo eenvoudig. Het zal bijvoorbeeld moeilijk zijn voor een werkgever om ervoor te zorgen dat elke telewerker over kunstmatige verluchting in zijn woning beschikt. Het idee is eerder om te rekenen op tolerantie en gezond verstand en om geval per geval te bekijken. In theorie moeten de "klassieke" werktijden zoveel mogelijk worden gerespecteerd. Maar we kunnen ons bijvoorbeeld voorstellen dat een telewerker zijn werkschema zo kan indelen dat hij werkt op de uren dat het koeler is, op voorwaarde natuurlijk dat dit geen invloed heeft op het goede verloop van zijn werk," legt Catherine Mairy uit.
Afhankelijk van de sector waarin de werknemer werkt, kunnen er bijvoorbeeld om veiligheids- of hygiënische redenen kledingvoorschriften worden opgelegd. Deze kledingvoorschriften worden dan geregeld in een collectieve arbeidsovereenkomst.
Werkgevers kunnen eveneens een bepaalde "dresscode" opleggen rekening houdende met de functie, maar dit moet altijd "zonder te discrimineren en op een objectieve manier" gebeuren. In dat geval moeten de kledingvoorschriften duidelijk in het arbeidsreglement van de onderneming worden vermeld. Als het arbeidsreglement m.a.w. niet uitdrukkelijk vermeldt dat mannen geen korte broek mogen dragen of dat ze verplicht zijn een bepaalde “dresscode” te volgen, dan hebben zij in principe het recht om een korte broek te dragen op het werk. Natuurlijk is gezond verstand altijd op zijn plaats...
" Hetzelfde geldt voor telewerkers!" , besluit Catherine Mairy, Legal Expert bij Partena Professional.