Er is al een revolutie gaande in welke informatie bedrijven rapporteren, met stappen naar wereldwijde klimaat- en duurzaamheidsrapportage - maar hoe zit het met de manier waarop die informatie wordt gerapporteerd?
Het 'palet' van bedrijfsrapportage is in duizenden jaren niet veel veranderd, ondanks enorme sprongen voorwaarts in de beschikbare middelen om informatie te verzamelen, te rapporteren en te verzekeren. De aard en complexiteit van het publiek, en de entiteiten wiens verhalen de rapportage probeert te vertellen, zijn ook geëvolueerd.
Slimme apparaten hebben ons leven op veel manieren veranderd en problemen opgelost waarvan we niet wisten dat we ze hadden. Als nieuwe technologie die in de jaren tachtig opkwam, draaiden mobiele of mobiele telefoons voornamelijk om twee mensen die onderweg met elkaar communiceerden. Alleen sciencefiction zou de apparaten in onze portemonnee hebben kunnen bedenken die ons kunnen helpen om naar bijna elk punt op aarde te navigeren, sociale netwerken van miljarden te verbinden en te beïnvloeden, tekenen van leven te communiceren tijdens crises en nog veel meer. Hierdoor vraag ik me af op welke digitale mogelijkheden de accountants van 2060 met een soortgelijk 'duh'-gevoel zullen terugkijken, maar die nu futuristisch of onbereikbaar lijken.
Een 2D, statisch jaarverslag op papier of pdf verschilt niet veel van de papyrus waarop Egyptische schriftgeleerden meer dan 7.000 jaar geleden over de koninklijke inventarissen rapporteerden. Echte innovatie vereist een volledig gedigitaliseerd rapportageformaat, waar de financiële en duurzaamheidsinformatie die door bedrijven wordt gepresenteerd, kan worden gebruikt en geanalyseerd in elk formaat dat de gebruiker naar eigen goeddunken past bij zijn unieke besluitvormingsbehoeften.
Digitale rapportage gebruikt een gemeenschappelijke taal of 'taxonomie' om 'tags' te hechten aan elk item dat wordt bekendgemaakt. Hierdoor kan de informatie op een dynamische manier worden gepresenteerd en geanalyseerd, voor verschillende doeleinden en gebruikers. Bijvoorbeeld vereenvoudigde, basisinformatie die op een hoog niveau wordt gepresenteerd voor hoofdstraat, mama en papa-investeerders; veel diepere details die rechtstreeks in de analytische systemen worden opgenomen die door professionele analisten of fondsbeheerders worden toegepast. De taal van digitale rapportage maakt het mogelijk om dit allemaal uit een consistente dataset te halen, zonder de noodzaak van onhandige handmatige codering of tekstherkenning.
Net als slimme apparaten heeft digitale rapportage het potentieel om enkele van de meest hardnekkige problemen op het gebied van financiële en duurzaamheidsrapportage aan te pakken, evenals enkele waar we waarschijnlijk nog niet eens aan hebben gedacht. Dit omvat nieuwe manieren om om te gaan met de communicatie en structurele uitdagingen van het rapporteren van zowel niet-financiële als financiële informatie aan een steeds diverser wordende groep gebruikers. Digital geeft bedrijven meer controle over de kwaliteit van hun rapportage zonder de fouten die het gevolg kunnen zijn van handmatige transcriptie van pdf-rapporten door externe dataservices. Betere, betrouwbaardere gegevens verlagen de kapitaalkosten.
Wat verder vooruitkijkend, heeft digitale rapportage ook het potentieel om nieuwe dimensies in de boekhouding te openen op gebieden waar het denken tot nu toe werd beperkt door de noodzaak om op papier te passen. Boekhoudkundige methodologie en standaarden lijken op een conceptueel doodlopende weg te moeten stuiten op een breder scala aan beoordelingen in rapportage om bijvoorbeeld om te gaan met immateriële activa, reële waarde en verschuivende economische context. Afwijken naar conservatisme heeft geleid tot minder zinvolle financiële overzichten, maar het openen van de poorten voor meer abstracte boekhoudkundige beoordelingen kan leiden tot minder betrouwbare rapportage of zelfs tot moreel risico.
Digitale rapportage zou zomaar de nieuwe wegen kunnen bieden die nodig zijn om dit continuüm te doorbreken dat accountants, opstellers van normen, regelgevers en auditors al jaren plaagt. Tijdigere, zo niet realtime, rapportage vermindert de behoefte aan en het vertrouwen op grote, harige, jaarlijkse boekhoudkundige beoordelingen - die waarover u in de kranten leest en waarover u hoort in onderzoeken wanneer het allemaal mis is gegaan. Digitaal kan ook de mogelijkheid bieden om meerdere verschillende redelijke aannames of beoordelingsbereiken te rapporteren die gebruikers op een intuïtieve manier kunnen overwegen, waardoor ze hun besluitvorming en analytisch vermogen terugkrijgen.
Op dit moment lijken deze ideeën meer problemen dan oplossingen op te roepen - hoe zit het met de verantwoordelijkheid voor oordelen? Hoe kan dit mogelijk werken als rapportage en controle op een bepaald moment plaatsvinden, niet realtime? Hoe regel je het? Dit zijn geldige vragen die vanuit het gezichtspunt van vandaag bijna onoverkomelijk lijken. Maar het is een beetje alsof je had geprobeerd je voor te stellen en te onderzoeken hoe een navigatie-app voor mobiele telefoons zou werken voordat wifi of internet was uitgevonden. De overstap naar een digitale boekhoudtaal is slechts de eerste stap om deze mogelijkheden te ontsluiten, maar het is een essentiële stap.
A large and growing majority of the world's major capital markets have adopted digital reporting. However, fragmentation is also emerging as jurisdictions introduce their own reporting languages or local adjustments to the global taxonomy published by the IFRS Foundation. For some major jurisdictions a meaningful adoption of digital reporting across public reporting remains elusive. Both Australia and New Zealand have stepped up discussion and efforts toward adopting digital reporting, including an endorsement from Australia’s parliament at the profession’s urging, however this is yet to be translated into concrete outcomes.
Ook de benadering van borging van digitale verslaglegging staat nog in de kinderschoenen. Sommige rechtsgebieden hebben vereisten voor beperkte zekerheid ingevoerd, andere niet. Algemeen aanvaarde, toegewijde standaarden en methodologieën die hetzelfde niveau van zekerheid zouden bieden dat we gewend zijn van een wet ondertekend financieel rapport, moeten nog worden ontwikkeld voor digitale rapportagegegevenssets. Belangrijk is dat de International Auditing and Assurance Standards Board haar werkprogramma heeft aangenomen om "de behoefte aan assurance-standaarden met betrekking tot XBRL te onderzoeken en een verklaring te ontwikkelen".
Gebrek aan begrip is een van de belangrijkste uitdagingen voor de adoptie van digitale rapportage, en een van de belangrijkste argumenten tegen een mandaat zijn de kosten die aan de implementatie zijn verbonden. Dit heeft geleid tot een kip-en-ei situatie -- bedrijven adopteren digitaal niet omdat gebruikers of markten er niet om vragen, en gebruikers vragen er niet om omdat bedrijven het niet doen, dus het is niet echt duidelijk wat de waarde is . Dezelfde factoren kunnen uiteindelijk een rol spelen bij het motiveren van jurisdictieverschillen en fragmentatie.
Nu met de oprichting van de ISSB een nieuw tijdperk aanbreekt voor bedrijfsrapportage, is de overstap naar digitale rapportage dringender dan ooit. Om financiële en niet-financiële rapportages te begrijpen met een verzameling informatie die niet netjes in het gesloten systeem van een boekhoudkundige vergelijking past, is een krachtiger communicatiemiddel nodig. De boekhoudrevolutie komt eraan, en hoewel het misschien niet op grote schaal op de televisie (of streaming) wordt uitgezonden, zal het worden gedigitaliseerd.
Amir Ghandar is Register Accountants ANZ's Reporting and Assurance Leader. Amir is opgeleid bij vooraanstaande professionele dienstverleners, waaronder EY in Australië en Londen, en heeft uitgebreide ervaring opgedaan op het gebied van rapportage, assurance en regelgeving. In zijn rol werkt Amir samen met registeraccountants en belanghebbenden om de visie van het beroep op belangrijke beleidsbeslissingen vorm te geven, het beroep te vertegenwoordigen in belangrijke fora en opnieuw te bedenken hoe rapportage en auditing kunnen voldoen aan de veranderende behoeften van de samenleving. Voorheen was Amir als plaatsvervangend directeur Public Policy & Regulation bij de International Federation of Accountants (IFAC) de drijvende kracht achter de openbare beleids- en belangenbehartigingsstrategie voor de wereldwijde beroepsgroep over belangrijke kwesties. Hij groeide de invloed en netwerken van het beroep op het hoogste niveau van internationale beleidsvorming,