Nieuw criterium van fiscale woonplaats beïnvloedt managers van Franse bedrijven

De Franse “Loi de Finances” voor 2020 heeft een nieuw criterium van fiscale woonplaats in het Franse interne recht ingevoerd voor belastingplichtigen-natuurlijke personen.

Ter herinnering, worden geacht hun fiscale woonplaats in Frankrijk te hebben:

• Personen die hun thuis of hoofdverblijfplaats in Frankrijk hebben;
• Degenen die in Frankrijk een beroepsactiviteit uitoefenen, al dan niet in loondienst, tenzij zij kunnen aantonen dat deze activiteit er als nevenactiviteit wordt uitgeoefend;
• Degenen die het centrum van hun economische belangen in Frankrijk hebben.

De bestuurders van ondernemingen waarvan de zetel in Frankrijk gevestigd is en die er een jaaromzet van meer dan 250 miljoen EUR behalen, worden voortaan geacht hun hoofdberoepsactiviteit in Frankrijk uit te oefenen, tenzij zij het tegendeel kunnen bewijzen.

Voor ondernemingen die zeggenschap hebben over andere ondernemingen omvat de omzetdrempel van 250 miljoen EUR de som van hun omzet en die van de ondernemingen waarover zij zeggenschap hebben.

De bedoelde bestuurders van de geviseerde Franse vennootschappen zijn : « le président du conseil d'administration lorsqu'il assume la direction générale de la société, le directeur général, les directeurs généraux délégués, le président et les membres du directoire, les gérants et les autres dirigeants ayant des fonctions analogues ».

Concrete impact?

Een Belgische fiscale rijksinwoner (natuurlijke persoon) die bestuurder is van een Franse vennootschap die de drempel van 250 miljoen EUR omzet behaalt (alleen of met vennootschappen waarover deze de zeggenschap heeft) zal worden beschouwd als een Franse fiscale ingezetene voor Franse belastingdoeleinden, tenzij hij of zij het tegendeel kan bewijzen.

Wat de inkomstenbelasting en de successierechten betreft, zal deze kwalificatie als Frans fiscal rijksinwoner in principe opzij kunnen worden geschoven op basis van de respectievelijke Frans-Belgische verdragen die in deze materies zijn gesloten.

Wat daarentegen de belasting op onroerend vermogen (“impôt sur la fortune immobilière”, hierna "IFI") of de Franse schenkingsrechten betreft, zal de kwalificatie als Franse fiscale rijksinwoner in principe volledig uitwerking krijgen.

Ter herinnering: de IFI (waarvan het tarief varieert van 0,5% tot 15%) belast een Franse rijksinwoner (zoals dus een bestuurder van een Franse vennootschap die voldoet aan het nieuwe criterium van fiscale woonplaats) op zijn volledig onroerend vermogen (zelfs indirect aangehouden) wanneer de waarde ervan meer bedraagt dan 1.300.000 EUR (per fiscaal huishouden). Om deze drempel te bepalen, wordt onder bepaalde voorwaarden rekening gehouden met de aangegane schulden. Het zogenaamde "professioneel" onroerend vermogen wordt onder bepaalde voorwaarden vrijgesteld.

Ten slotte heeft dit nieuwe woonplaatscriterium ook tot gevolg dat de schenkingen die een dergelijke Belgische fiscale ingezetene-directeur zou doen, in Frankrijk belastbaar worden, ook al hebben noch de begiftigde(n), noch de geschonken goederen enige band met Frankrijk. Er zij op gewezen dat de Franse tarieven in dit verband progressief zijn en in rechte lijn tot 45% stijgen.

Het nieuwe woonplaatscriterium geldt met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2019 voor de inkomstenbelasting en vanaf 1 januari 2020 voor de IFI, schenkingen en erfenissen.

Aarzel niet om contact op te nemen met uw Tiberghien-adviseur voor meer informatie.

Alain Van Geel - Partner (alain.vangeel@tiberghien.com)

Emilie Van Goidsenhoven - Counsel (emilie.vangoidsenhoven@tiberghien.com)

Olivia Herbert - Associate (olivia.herbert@tiberghien.com)

Bron: Tiberghien