Op 14 mei besprak de Raad voor Economische en Financiële Zaken (ECOFIN) het pakket btw in het digitale tijdperk (ViDA), dat recentelijk is gewijzigd door de Europese Commissie. De herziene versie omvat een compromis van verschillende perspectieven, wat grote wijzigingen aan bepaalde secties met zich meebrengt, waaronder de uitrol van de voorgestelde tijdlijn. Hoewel het pakket niet is goedgekeurd, is het Belgische voorzitterschap vastbesloten om de zaak af te ronden en het pakket goed te keuren voordat hun voorzitterschapsmandaat eindigt.
ViDA werd voor het eerst aangekondigd op 8 december 2022, in de btw-richtlijn 2006/112/EG en sindsdien is het actief besproken en betwist onder de Europese lidstaten.
Digitale rapportagevereisten: wat valt binnen de scope en vanaf wanneer?
Elektronische facturering (e-facturering) moet de standaardmethode worden voor het uitreiken van facturen in intra-community handel in overeenstemming met de Europese standaard voor e-facturering (EN 16931) vanaf 1 juli 2030.
In de nieuwe versie van het voorstel - in tegenstelling tot het oorspronkelijke voorstel - staat expliciet vermeld dat lidstaten mogen afwijken van deze eis in het geval van verplichte e-facturering voor binnenlandse transacties - in wezen mogen zij andere normen gebruiken.
Na de wijziging van de definitie van e-factuur in de btw-richtlijn, mogen hybride formaten, zoals de Franse Factur X en de Duitse ZUGFeRD, worden gebruikt, mits ze alle noodzakelijke informatie in een gestructureerd formaat bevatten.
Hoewel in het oorspronkelijke ViDA-voorstel de uitgifteperiode van intra-community facturen was vastgesteld op 2 dagen na het belastbare feit, is deze termijn nu verlengd tot 10 dagen. Niettemin is deze wijziging nog steeds aanzienlijk korter dan de huidige termijn - 15 dagen na het einde van de maand volgend op het belastbare feit.
Optioneel kunnen lidstaten een e-factureringsverplichting voor binnenlandse transacties opleggen en het recht van de koper op acceptatie verwijderen, zonder dat hiervoor een derogatie van de btw-richtlijn 2006/112/EG van de Europese Commissie nodig is. Deze voorwaarde treedt in werking vanaf de inwerkingtreding van ViDA.
Lidstaten hebben ook de vrijheid om accreditatieregelingen toe te passen voor belastingplichtigen die de factuur moeten uitreiken, aan een derde dienstverlener die dit namens hen doet, of aan beide.
Volgens de laatste wijziging moeten vanaf 1 juli 2030 alle bedrijven hun intra-community zakelijke transacties (B2B) digitaal rapporteren aan hun lokale belastingautoriteiten. Om fragmentatie te voorkomen, worden Europese brede digitale rapportagevereisten vastgesteld, inclusief de gerapporteerde dataset. Belastingadministraties moeten real-time transactie-voor-transactie gegevens ontvangen, wat het kruisen van gegevens vergemakkelijkt.
Een andere clausule bepaalt dat lidstaten de nodige hulpmiddelen moeten bieden om belastingplichtigen te helpen bij het verzenden van factuurgegevens naar hun belastingadministratie. Deze hulpmiddelen moeten het mogelijk maken om de gegevens rechtstreeks door de belastingplichtige, door een derde partij namens hen, of via een beschikbaar openbaar portaal te verzenden.
Er is echter geen bepaling over hoe facturen aan de belastingautoriteiten worden gerapporteerd, dus dit geeft enige vrijheid aan lidstaten om hun oplossingen te beslissen en te implementeren. Niettemin moeten lidstaten met bestaande verplichte elektronische rapportagesystemen hun rapportagevereisten afstemmen op de pan-Europese vereisten uiterlijk op 1 januari 2035.