Nadat de overledene, aangevers, erfopvolgers en verwerpers zijn geïdentificeerd, stelt het modelformulier de vraag naar het bestaan van een uiterste wilsbeschikking en erfovereenkomsten, maar wat wordt bedoeld met een uiterste wilsbeschikking en een erfovereenkomst en hoe kan u het bestaan hiervan terugvinden?
Een uiterste wilsbeschikking kan zowel bestaan uit een testament als uit een contractuele erfstelling.
Wanneer de overledene een uiterste wilsbeschikking heeft opgesteld, moet u het bestaan hiervan vermelden in de aangifte van nalatenschap en een kopie van het document toevoegen aan de aangifte van nalatenschap.
Een testament is een akte waarin de erflater een regeling opgenomen heeft over wat er zal gebeuren met zijn vermogen op het ogenblik van zijn overlijden. Er bestaan drie soorten testamenten: een notarieel testament, een internationaal testament en een eigenhandig testament (telkens met eigen vormvoorwaarden).
Een contractuele erfstelling is een overeenkomst waarbij de erfsteller tijdens zijn leven ten kosteloze titel beschikt heeft over de goederen die tot zijn nalatenschap zullen behoren.
U kan kennis verkrijgen van het bestaan van een testament en een contractuele erfstelling door een opzoeking te laten uitvoeren in het Centraal Register van Testamenten (hierna: “CRT”). Eigenhandige testamenten worden evenwel alleen opgenomen in het CRT indien zij tijdens het leven van de erflater in bewaring gegeven zijn bij de notaris en de erflater hier uitdrukkelijk tot verzocht heeft.
Om de opzoeking in het CRT te laten uitvoeren zal u de overlijdensakte of enig andere document dat het overlijden bewijst (bijvoorbeeld een doktersattest dat het overlijden vaststelt, een vonnis van “afwezigheid”, een opzoeking in het Rijksregister, …) moeten voorleggen. Er zijn drie manieren om het CRT te raadplegen:
Indien er bij de aangifte van nalatenschap verschillende testamenten of contractuele erfstellingen opgesteld zijn, dan zal er rekening gehouden worden met alle wilsbeschikkingen voor zover zij niet onverenigbaar zijn met de inhoud van latere wilsbeschikkingen. In de praktijk zal de overledene er vaak voor zorgen dat vorige wilsbeschikkingen volledig of gedeeltelijk herroepen worden om discussie tussen de erfgenamen te vermijden.
Indien er na de aangifte van nalatenschap een nieuw testament opduikt waardoor er een verandering in de devolutie van de erfenis ontstaat, moet er een nieuwe of een bijvoeglijke aangifte worden ingediend door de erfgenamen, de algemene legatarissen en begiftigden.(1)
Daarnaast moet u eveneens het bestaan van erfovereenkomsten vermelden en een kopie toevoegen aan de aangifte van nalatenschap. Maar wat is nu een erfovereenkomst?
Erfovereenkomsten zijn contracten over een niet-opengevallen nalatenschap. Het Belgisch erfrecht kent een principieel verbod op erfovereenkomsten, met uitzondering van twee soorten toegelaten erfovereenkomsten: de punctuele (waarvan reeds enkele bestonden onder het oude erfrecht) en de globale erfovereenkomst.
Een globale erfovereenkomst is een overeenkomst waarbij één of beide ouders met al hun kinderen afspraken maken omtrent de reeds uitgevoerde giften in hun toekomstige nalatenschap. Hierbij wordt een subjectief evenwicht nagestreefd. Het sluiten van een globale erfovereenkomst zorgt voor een definitieve regeling: bij overlijden kan er immers noch een vordering tot inbreng of inkorting worden ingesteld met betrekking tot de schenkingen vermeld in de erfovereenkomst, noch een vordering tot benadeling.
Doorheen het Burgerlijk Wetboek worden enkele punctuele erfovereenkomsten toegelaten, zoals:
U kan kennis verkrijgen van het bestaan van een erfovereenkomst door een opzoeking te laten uitvoeren in het CRT. Echter, niet elke erfovereenkomst is onderworpen aan de registratieplicht in het CRT. Steeds moet u waakzaam blijven voor erfovereenkomsten die niet in het CRT opgenomen zijn, zoals bijvoorbeeld een punctuele erfovereenkomst betreffende de wijziging van de kwalificatie van de schenking.
Volgende keer in de reeks “aangifte van nalatenschap”: Het volgende belangrijke onderdeel van de aangifte van nalatenschap bestaat uit de opsomming van het vermogen van de erflater. In het volgende artikel van deze reeks zullen wij dit nader voor u toelichten.
De andere artikels in deze reeks:
Artikel 1: Wegwijs in de aangifte van nalatenschap
Artikel 2: Het invullen van de identiteitsgegevens op een aangifteformulier van nalatenschap
Wenst u op de hoogte te blijven? Volg Cazimir op LinkedIn!
(1)De termijn voor de nieuwe of bijvoeglijke aangifte is in principe dezelfde als de termijn waarbinnen de oorspronkelijke aangifte van nalatenschap moet worden ingediend (vier, vijf of zes maanden). Deze termijn vangt echter aan vanaf de gebeurtenis die aanleiding geeft tot het indienen van een bijvoeglijke aangifte (zijnde: het opduiken van het nieuwe testament).
Bron: Cazimir