Wetsvoorstel: schorsing van de opzeggingstermijn gedurende periodes van tijdelijke werkloosheid COVID-19?

Waarom dit voorstel?

Hoewel de opzeggingstermijn van werknemers die tijdelijk werkloos zijn om economische redenen geschorst wordt, bestaat er geen dergelijke bepaling voor werknemers die tijdelijk werkloos zijn wegens overmacht.

Wat is voorzien in dit wetsvoorstel?

Het wetsvoorstel bevestigt de mogelijkheid voor de werkgever en de werknemer om de arbeidsovereenkomst tijdens een periode van tijdelijke werkloosheid COVID-19 te beëindigen. Het wetsvoorstel voorziet dat wanneer het ontslag wordt gegeven door de werkgever, de opzeggingstermijn niet zal lopen tijdens de schorsing.

Twee bijzonderheden op het niveau van de chronologie: een dubbele retroactiviteit

Het wetsvoorstel voorziet:

• dat de opzeggingstermijn echter zou blijven lopen indien deze reeds aangevat was voor 1 maart 2020. In dat geval zou de werkgever voor de periode van de opzeggingstermijn die samenvalt met een schorsingsperiode een toeslag op de uitkering betalen die overeenkomt met het verschil tussen de tijdelijke werkloosheidsuitkering en het nettoloon waarop de werknemer recht zou hebben gehad als de uitvoering van de overeenkomst niet zou zijn geschorst;
• dat voor de werknemers van wie de opzeggingstermijn nog liep op 5 mei 2020, de wet uitwerking zou hebben op 1 maart 2020.

Het advies van de Raad van State is nog niet beschikbaar maar er werd in de pers bevestigd dat de Raad van State de noodzaak van dergelijke retroactiviteit niet zou inzien en daarom de afschaffing ervan zou aanbevelen.

En het vervolg?

Het wetsvoorstel zal opnieuw worden besproken. Hoewel het erop lijkt dat het principe van de schorsing van de opzeggingstermijnen momenteel wordt aanvaard, is het in werkelijkheid de “timing” van de inwerkingtreding die het voorwerp van de discussie uitmaakt. Wordt vervolgd…

Bron: Beci.be