Een nieuw model voor naleving van de belastingwetgeving en elektronische facturering (e-facturatie) is in opkomst - het gedecentraliseerde CTC- en uitwisselingsmodel. Dit model, dat is ontwikkeld en ondersteund door Peppol, EESPA, dspanz en andere belanghebbenden op het gebied van e-facturering over de hele wereld, heeft als doel om de naleving van de belastingwetgeving te vereenvoudigen en niet alleen de belastingdienst, maar ook bedrijven en softwareleveranciers hiervan te laten profiteren.
We spraken met Marcus Laube, Chief Sales Officer van Unifiedpost Group en medevoorzitter van EESPA, voor meer informatie.
Wereldwijd bestaan er verschillende modellen voor elektronische facturering en naleving van de belastingwetgeving. Waarom? Omdat belastingdiensten allemaal andere eisen stellen. Elke belastingdienst heeft specifieke zakelijke factureringsinformatie nodig om de verwachte btw en de aangegeven btw aan te tonen. En dat alles om één algemene reden: de btw-kloof van elk land verkleinen.
Hoewel de belastingautoriteiten één hoofddoel voor ogen hebben, varieert het belasting- en e-factureringsmodel dat ze gebruiken. Marcus legt uit hoe de huidige modellen de belastingdienst bevoordelen, maar niet het gemiddelde bedrijf. Bedrijven sturen nog steeds PDF- of papieren toeleveringsdocumenten naar elkaar, terwijl ze tegelijkertijd een aparte processtroom creëren voor de behoeften van de belastingdienst.
Het verplichten van elektronische facturatie is niet genoeg voor bedrijven om over te stappen en te profiteren van volledige bedrijfsautomatisering. Marcus legt uit dat volledige bedrijfsautomatisering niet plaatsvindt omdat de huidige modellen de belastingdienst in het middelpunt plaatsen.
Wat is dan de oplossing?
Marcus stelt dat de oplossing het gedecentraliseerde CTC- en uitwisselingsmodel (DCTCE) is. Het DCTCE-model is een gezamenlijke inspanning van de belangrijkste belanghebbenden op het gebied van e-facturering over de hele wereld die streven naar 100% interoperabiliteit en volledige bedrijfsautomatisering. Het nieuwe model zorgt voor bedrijfsautomatisering, terwijl de belastingdienst nog steeds de btw-informatie kan krijgen die ze nodig heeft.
Marcus zegt dat dit perfect haalbaar is. Bedrijven moeten worden aangemoedigd om hun processen te automatiseren om kosten te besparen, taken te stroomlijnen en de efficiëntie van de toeleveringsketen te verhogen.
Bedrijven kiezen hun dienstverlener. Een dienstverlener die gecertificeerd is door de belastingdienst, maar nog steeds bestaat binnen een gedecentraliseerd model.
Het bedrijf gebruikt zijn dienstverlener om het volledige proces van leveringsdocumenten te automatiseren.
Leveringsketendocumenten worden elektronisch, via gestructureerde formaten, van en naar bedrijven verzonden.
De belastingdienst heeft een verbinding met de dienstverlener om hun btw-informatie te extraheren.
In wezen automatiseert het DCTCE-model het proces tussen leverancier en afnemer door het gebruik van dienstverleners, terwijl de belastingdienst "er bovenop zit" en de relevante informatie ophaalt die ze nodig heeft.
Het belangrijkste voordeel voor de belastingdienst is dat ze nog steeds hun btw-informatie krijgen. Ze kunnen de verwachte btw en de aangegeven btw aantonen, zodat ze hun btw-gat kunnen dichten.
Maar waarom zou een belastingdienst overstappen op een nieuw model als hun huidige model de btw-kloof al dicht? Veel van de huidige modellen omvatten een platform van de centrale overheid waar bedrijven facturen moeten verzenden en ophalen. Deze platforms vereisen onderhoud, ontwikkeling en ondersteunend personeel. Het DCTCE-model neemt deze taken weg en laat de overheid gewoon de informatie krijgen die ze nodig heeft zonder het extra platformwerk.
Het DCTCE-model creëert één enkele interface voor de belastingbetaler. Eén interface, en ook één verbinding, om verbinding te maken met elk bedrijf en hun belastingdienst.
Maar het belangrijkste zakelijke voordeel is de volledige digitale automatisering zonder gedoe. Bedrijven kunnen hun processen stroomlijnen, sneller betaald krijgen en de stappen verminderen die ze momenteel ondernemen om de belastingdienst de informatie te verstrekken die ze nodig hebben.
Het DCTCE-model stelt dienstverleners in staat om vrij op de markt uit te wisselen en een eerlijke kans te hebben om zaken te doen in de elektronische toeleveringsketen. Ze kunnen verbinding maken met andere dienstverleners, hun btw-informatie aan de belastingdienst doorgeven en hun klanten een geautomatiseerd toeleveringsproces bieden.
Veel landen hebben verschillende processen, modellen en tijdlijnen. Landen zoals Italië hebben e-facturatie voor bijna 100% verplicht gesteld, terwijl sommige landen alleen een e-factureringsmandaat op hun routekaart hebben staan. De makers van het DCTCE-model moeten het concept "verkopen" aan de verschillende belastingdiensten. Een taak die een uitdaging kan zijn voor degenen die al een succesvol model hebben.
Als we Marcus vragen of hij denkt dat het een uitdaging zal zijn om de belastingdienst te overtuigen, is hij optimistisch.
Veel landen moeten hun mandaten nog vaststellen, daarom lijkt dit een beter moment dan welk ander ook. Sommige landen zullen zich niet willen aanpassen, maar zolang er meer zich aanpassen en één model gebruiken, wordt het proces voor iedereen eenvoudiger.